Ondertusen vertoeven we een weekje in Albanië. Het is echt waar een andere wereld. Het fietsen wordt zeker en vast niet beu, achter elke hoek valt iets nieuws te beleven hier! Het is zeker en vast een land van tegengestelden. Europa, zoals wij het kennen is in de toeristise delen van de steden heel dicht bij. Maar in de delen waar de Albanezen wonen heel ver weg. Armoede is een deel van dit land. Maar in de grote steden is veranderering opkomst. In steden zoals Tirana en Vlora kunnen vrouwen bijvoorbeeld zelf kiezen wanneer en met wie ze trouwen. Dit is in de kleine dorpen niet het geval!! Meisjes worden op hun achtien uitgehuwelijkt aan de zoon van vrienden nadat de vaders een akkoordje hebben gesloten…

Wanneer je enkele kilometers uit de stad fiets zit je in de natuur en is er vaak niemand te bespeuren, één van de tegengestelden! De natuur is machtig mooi! Het grootste deel van Albanië is bergachtig met hoge sneewtoppen en brede valleien. De kusten zijn prachtig en vaak moeilijk te bereiken door de grillige heuvels langs de zee. Vooral langs de kusten begint zoals in de grote steden het toerisme door te dringen. Er worden gigantische gebouwen uit beton (met een leepeltje communisme) neergezet voor het zometoerisme en voor Albanezen die ergens in Europa werken en een appartementje willen. In de winter staat alles leeg.

De mensen op het eerste zicht soms wat wij marginaal zouden noemen, maar eigenlijk heel erg open, gastvrij en het straatleven is heel actief. De Albanezen houden van hun auto’s, voornamelijk Mercedes. En de nationale sport is om deze zoveel mogelijk te wassen!

Over de wegen kunnen we een appart verhaal schrijven. De nationale wegen zijn, naast enkele onverbonden stukjes autostrade, de enige mestaal bereidbare wegen. En dit mag je letterlijk nemen! De Griekse straathonden zijn veranderd in straatezels, geiten aan leibanden en paard en kar. Overal in de velden hangen poppen aan koortjes om de slechte krachten weg te jagen. De herders zijn overal.

De enige juiste omschrijving is: Crazy Albania!