We fietsten de boot uit, het voelt vreemd, vreemd om eindelijk op deze plek te zijn. Die plek waarvan je al maanden droomt: het beginpunt van een lange reis. Maar het voelt ook vreemd om de enige te zijn in een t-shirt bij 18°C! Tja, dit is dan ook de bitterkoude Griekse winter waarvoor we meermaals gewaarschuwd zijn…
De contradictie is meteen groot. Rond de haven van Patra lopen vele tientallen vluchtelingen doelloos rond. Politie is overal aanwezig en probeert te voorkomen dat ze over de hekken kruipen en zich in de vrachtwagens verstoppen. Op de achtergrond klinkt luide vrolijke carnavalsmuziek. Morgen is het carnaval in Patra, één van de grootste feesten in Griekenland. Al snel zien we de prachtige kustlijn en het hemelsblauwe water. Weg geraken uit Patra is geen pretje. Al snel belanden we op een drukke tweevaksbaan niet ideaal voor fietsers… Hoe verder van de stad hoe opvallender de slechte infrastructuur: slechte wegen (zoals verwacht weliswaar), overal in de bermen ligt afval, onbewoonbare gebouwen (sommige vervallen, andere nooit afgewerkt), veel straathonden,…

En voor we het weten is de eerste achtervolging een feit. We weten de honden al fietsend af te schudden. Maar ondertussen weten we dat het beter is om te stoppen met fietsen… Hier blijft het niet bij, er volgen de volgende dagen nog meerdere achtervolgingen!

Verder van de stad ontplooit zich de prachtige golf van Korinthe. De immergroene mediterrane natuur en de kalme zee brengen rust. Overal staan citroen- en appelsienbomen vol met vruchten. We fietsen over de licht golvende weg langs de kust en laten ons meevoeren door frisse wind.
Hier groeien mandarijnen aan de bomen! Overal. Net zoals de citroenen, appelsienen en olijvenbomen. Ze staan in iedere tuin, knoestig, hol en vergezeld door kippen, ganzen, geiten en minimum 1 keffende hond. De verlaten villa wijken aan de kust wekken de zomerse sfeer bij ons, net als de visssertjes.